Kenia Wioska Masajów

Jadąc do Kenii wiedziałem , że oprócz pięknych plaż,  kolonialnej Mombasy i safari  - muszę zobaczyć wioskę Masajów. Mimo wielu opinii, że te wioski do których zawożeni są turyści to nie wioski a tylko reklamowo marketingowy kicz stworzony na potrzeby turystów i to nie hodowla bydła a turyści są ich głównym żywicielem - to trudno. Masajowie to Masajowie i zobaczenie nawet tych turystycznych jest obowiązkowe i moim skromnym zdaniem niezbędne, by choć trochę liznąć kenijskiej przygody, zaobserwować kulturę i mieć chociażby marne pojęcie o Kenii i jej ludziach. By zobaczyć Masajów nie musicie wyjeżdżać do ich wioski. Wielu z nich przychodzi codziennie na plażę i sprzedaje najróżniejsze wyroby własnego rękodzieła - nie chińszczyzny, ale ozdób czy gadżetów robionych nawet na indywidualne zamówienie. Ja na "eksplorację" masajskiej kultury wybrałem się z przeuroczym i profesjonalnym miejscowym  organizatorem  Riadha Abdalla

Plastik dotarł i tutaj

Ludność masajską w ich narodowych , etnicznych i regionalnych strojach z włóczniami, tarczami, zobaczycie w miastach i miasteczkach. Chodzą ulicami wśród odzianych w garnitury korporacyjnych przedstawicieli Kenii i bez kompleksów robią zakupy w sklepach i miejscowych straganach. Taki life i wszechobecna wieloetniczność i wielokulturowość. Ludność Kenii to 44 języki i mnogość ludów z których jedną z grup stanowią Masajowie.
Ta grupa rdzennych półkoczowniczych plemion centralnej Afryki liczy obecnie około 900 tyś osób i zamieszkuje Kenię i Tanzanię. Posługują się językiem maa i kultywują odwieczne tradycje i zwyczaje oraz koczowniczy tryb życia. 

przedpokój, kuchnia i garderoba w jednym 

sypialnia rodziców z oknem i hamakiem dla najmłodszej latorośli

sypialnia reszty rodziny

palenisko domowe

Społeczeństwo Masajów jest silnie patriarchalne gdzie starszyzna (starsi mężczyźni) podejmuje wszelkie decyzje dotyczące społeczności. Mężczyźni zobowiązani są do wypasania i pozyskiwania bydła, obrony wioski i zdobywania jedzenia (oczywiście wszystko zależy od wieku). I tak dzieci wypasają drobną zwierzynę, starsi krowy, a młodzieńcy w wieku 12-25  lat, którzy w milczeniu przeszli obrzezanie tworzą "morans" czyli młodszych wojowników  którzy mieszkają w oddzielnej wiosce. Co około 15 lat tworzy się nowych morans a dotychczasowi stają się starszymi wojownikami, którym rytualnie goli się głowę i mogą wybrać dowolną kobietę za żonę.  Stając się mężczyznami dbają o bezpieczeństwo, o politykę społeczności, przemierzają terytoria pilnując pastwisk dla bydła. Dostrzec to możecie na zdjęciach ( to turystyczna wioska ) nie uświadczycie na nich tzw. młodzieży zarówno płci żeńskiej jak i męskiej. Tylko dorośli i wszechobecne bawiące się dzieci.

w środku wioski zagroda dla najmniejszych zwierząt i suszarnia w jednym

Kobiety od dzieciństwa uczą się przygotowywania posiłków, dojenia krów i kóz. Dbają o dom który wcześniej muszą zbudować z dostępnych w sawannie materiałów. Kiedyś było to krowie łajno, czerwona ziemia, popiół, mocz patyki  i liście na dach - dzisiaj zamiast liści często jest to blacha falista i plastik którego tutaj jest pod dostatkiem. Do obowiązku kobiet należy też przynoszenie wody ze studni oddalonej od wioski nawet o kilka kilometrów i drwa na opał. To ciężka praca - bo często oprócz wody mają dziecko na ręku, ale tak już tam się żyje - studnia to rzadkość a pić trzeba. Właśnie po pobycie w Kenii zrozumiałem co to jest szacunek do wody.
W kulturze masajskiej, choć spotyka się to z ogromną krytyką państwa  kobiety bywają obrzezane - jest to obecnie coraz rzadsze (spopularyzowano obrzezanie słowne czyli przeklinanie damskich "imponderabiliów") ale jednak się zdarza. Kobiety dbają o dom i dzieci zajmują się też drobnymi uprawami i oczywiście rodzeniem dzieci. Wśród Masajów obowiązuje poligamia - jest to związane zarówno z wysoką śmiertelnością noworodków jak również i wojowników którzy przemierzając sawannę stają się łupem zwierząt.

Taniec najważniejszy już od małego

Domu Masajów są niewielkie zazwyczaj to około 1.5 m wysokości i trzy izby : przedpokój z kuchnią, sypialnia dorosłych ( mogą być tu hamaki dla malutkich dzieci) i sypialnia pozostałych dzieci. Domki z niewielkimi otworami wentylacyjnymi, zamiast okien zapewniają całej rodzinie bezpieczeństwo i ukojenie w palącym słońcu. Domy budowane przez kobiety muszą pomieścić nieraz najmniejsze zwierzęta gospodarskie. Cała wioska otoczona jest okrągłym płotem który mężczyźni budują z ciernistej akacji, by zabezpieczyć nocą całą społeczność jak i zwierzynę domową, która na noc zaganiana jest do zagród w centrum wioski. Domy może nie są trwałe (ze względu na koczowniczy tryb życia), ale bardzo łatwe w ewentualnej budowie lub odbudowie a surowca pod dostatkiem.

Wszystkim planującym wizytę w wiosce radzę skorzystać z toalety po drodze gdzieś na stacji paliw. U Masajów toalety znajdują się za wioską w żaden sposób nie przypominał naszych - chociażby tzw. sławojek. To po prosty płaski odkryty teren wśród kaktusów. Na pytanie naszych pań czy bezpiecznie tak z dala od wioski, na sawannie ( tam dzikich zwierząt dostatek) otrzymały eskortę rosłego, uzbrojonego Masaja, pytając o węże, skorpiony i inne mniejsze niedogodności nie związane już z większą zwierzyną otrzymały odpowiedz, że jest upał i płazy, gady i pająki śpią. Nie wiem czy to przekonało nasze panie, ale siła potrzeby była na tyle poważna że obawy stały się drugorzędnym problemem. Podczas naszego pobytu zostaliśmy oprowadzeni po domach, zaprezentowano piękne śpiewy i tradycyjny taniec ze skokami. Wrażenie wspaniałe, bo to wszystko oglądane w telewizji robi zdecydowanie mniejsze wrażenia. Potem pokaz rozpalania ognia  i mały shopping.

w siatkówce takie wyskoki to wartość dodana

Masajowie prezentują wspaniałą ręcznie wyrabianą biżuterię - ceny jej może nie powalają (na plaży taniej), ale drobne ozdoby z duszą, za gorsze można spokojnie kupić. Może to i nie Masai Mara i Masajowie ciut bardziej cywilizowani, ale jak na moje potrzeby w zupełności te wrażenia mi wystarczyły. Nie jestem rockersem ani survivalowcem i ten (ktoś powie) erzac mnie i znajomych w zupełności usatysfakcjonował. Nie będę tutaj opowiadał i pokazywał wszystkiego, bo to jak czytanie książki od końca. Moim celem jest zachęcić tych wszystkich, którzy wybierają się do Kenii by odwiedzili wioskę Masajów (to nie jest droga wycieczka), by mieli swoje wrażenia i przemyślenia, by tak jak ja mogli zachwycić się pierwotną zanikającą kulturą, której już za kilkanaście, kilkadziesiąt lat może nie być. Naszym przewodnikiem po wiosce i organizatorem wycieczki był Riadha Abdalla i jestem mu bardzo wdzięczny za wspaniałą organizację i działania charytatywne jakie czyni wspólnie z wolontariuszami i turystami na rzecz tych społeczności (szczegóły na jego stronie)

nasz kenijski przewodnik i organizator wypadów Riadha Abdalla 

Więcej zdjęć zobaczycie na moim fanpage na facebook https://www.facebook.com/fascynujacepodroze/ By nic nie przegapić zachęcam do polubienia strony. Będę wdzięczny za pozostawienie komentarza.

Artykuły o Kenii na blogu

• Kenia - wstęp do przygody 
• Kenia przydatne informacje i rady  - praktyczny poradnik cz. 1
• Kenia Poradnik cz. 2
• Kenia - Safari od A do Z
• Kenia Hotel Diani Sea Lodge
• Kenia - Wycieczki od A do Z - z kim, gdzie i za ile
• Kenia - Mombasa
• Kenia - Mombasa stare miasto
• Kenia - Blue safari - czyli wyprawa na rafę koralową
• Kenia Safari odsłona pierwsza Tsavo East
• Kenia Safari odsłona druga Tsavo West